آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک اختلال التهابی مزمن است که می تواند بیشتر از مفاصل شما را تحت تأثیر قرار دهد. در برخی افراد، این بیماری می تواند به طیف گسترده ای از سیستم های بدن از جمله پوست، چشم ها، ریه ها، قلب و عروق خونی آسیب برساند.
آرتریت روماتوئید زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بافت های بدن شما حمله می کند.
بر خلاف آسیب ساییدگی و پارگی استئوآرتریت، این بیماری پوشش مفاصل شما را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تورم دردناکی می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و بدشکلی مفصل شود.
التهاب مرتبط با روماتیسم مفصلی همان چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند. در حالی که انواع جدید داروها و روش های توانبخشی از جمله فیزیوتراپی گزینه های درمانی را به طور چشمگیری بهبود بخشیده اند، بیماری شدید همچنان می تواند باعث ناتوانی جسمی شود.
علائم آرتریت روماتوئید
- مفاصل حساس، گرم و متورم
- سفتی مفاصل که معمولاً صبح ها و بعد از عدم تحرک بدتر می شود
- خستگی، تب و از دست دادن اشتها
- آرتریت روماتوئید اولیه ابتدا مفاصل کوچکتر شما را تحت تأثیر قرار می دهد – به ویژه مفاصلی که انگشتان دست شما را به دست و انگشتان پا به پاهای شما متصل می کنند. با پیشرفت بیماری، علائم اغلب به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج، باسن و شانه ها گسترش می یابد. در بیشتر موارد، علائم در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن شما رخ می دهد.
حدود 40 درصد از افرادی که به این بیماری مبتلا هستند نیز علائم و نشانه هایی را تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کنند. مناطقی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از:
- پوست
- چشم ها
- ریه ها
- قلب
- کلیه ها
- غدد بزاقی
- بافت عصبی
- مغز استخوان
- رگ های خونی
علائم بیماری ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد و حتی ممکن است بیایند و بروند. دوره های افزایش فعالیت بیماری، به نام شعله ور شدن، متناوب با دوره های بهبودی نسبی – زمانی که تورم و درد محو یا ناپدید می شود. با گذشت زمان، بیماری می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و جابجایی آنها از جای خود شود.
دلایل و عوامل خطر
آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن به محافظت از بدن در برابر عفونت و بیماری کمک می کند. در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به بافت سالم مفاصل حمله می کند. همچنین می تواند باعث مشکلات پزشکی در قلب، ریه ها، اعصاب، چشم ها و پوست شما شود.
پزشکان نمی‌دانند چه چیزی این فرآیند را شروع می‌کند، اگرچه به نظر می‌رسد که یک جزء ژنتیکی محتمل است. در حالی که ژن‌های شما در واقع باعث آرتریت روماتوئید نمی‌شوند، اما می‌توانند احتمال واکنش شما را به عوامل محیطی – مانند عفونت با ویروس‌ها و باکتری‌های خاص – که ممکن است باعث ایجاد بیماری شوند، افزایش دهند.
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهند عبارتند از:
- جنسیت شما زنان بیشتر از مردان به آرتریت روماتوئید مبتلا می شوند.
- سن. روماتیسم مفصلی ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما معمولا در میانسالی شروع می شود.
- سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به این بیماری باشد، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهید.
- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد، به خصوص اگر استعداد ژنتیکی برای ابتلا به این بیماری دارید. به نظر می رسد سیگار کشیدن نیز با شدت بیشتر بیماری همراه باشد.
- اضافه وزن. به نظر می رسد افرادی که اضافه وزن دارند تا حدودی بیشتر در معرض خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی هستند.
عوارض
- پوکی استخوان. خود روماتیسم مفصلی، همراه با برخی از داروهایی که برای درمان آن استفاده می شود، می تواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد – وضعیتی که استخوان های شما را ضعیف می کند و آنها را مستعد شکستگی می کند.
- گره های روماتوئید. این برجستگی های سفت بافتی معمولاً در اطراف نقاط فشار مانند آرنج ایجاد می شوند. با این حال، این گره ها می توانند در هر جایی از بدن از جمله قلب و ریه ها ایجاد شوند.
- خشکی چشم و دهان. افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند بسیار بیشتر در معرض ابتلا به سندرم شوگرن هستند، اختلالی که میزان رطوبت چشم و دهان را کاهش می دهد.
- فونت ها خود آرتریت روماتوئید و بسیاری از داروهایی که برای مبارزه با آن استفاده می‌شوند، می‌توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کنند و منجر به افزایش عفونت شوند. برای پیشگیری از بیماری هایی مانند آنفولانزا، ذات الریه، زونا و کووید-19 با واکسیناسیون از خود محافظت کنید.
- ترکیب غیر طبیعی بدن نسبت چربی به توده بدون چربی در افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، حتی در افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) طبیعی دارند، بیشتر است.
- سندرم تونل کارپال. اگر این بیماری مچ دست شما را تحت تاثیر قرار دهد، التهاب می تواند عصب را که بیشتر دست و انگشتان شما را درگیر می کند، تحت فشار قرار دهد.
- مشکلات قلبی. آرتریت روماتوئید می تواند خطر سفت شدن و انسداد شریان ها و همچنین التهاب کیسه ای که قلب شما را در بر گرفته است را افزایش دهد.
- بیماری ریه. افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی در معرض خطر افزایش التهاب و زخم بافت های ریه هستند که می تواند منجر به تنگی نفس پیشرونده شود.
- لنفوم. آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم را افزایش می دهد، گروهی از سرطان های خون که در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.
کلمات مرتبط :