تنگی کانال نخاعی، باریک شدن فضاهای ستون فقرات، می‌تواند طناب نخاعی و ریشه‌های عصبی شما را که از هر مهره خارج می‌شوند فشرده کند. تغییرات مرتبط با سن در ستون فقرات شما یک علت شایع است. علائم شامل کمردرد و یا گردن درد، و بی حسی، گزگز و ضعف در بازوها و پاها است. درمان‌ها شامل درمان‌های خودمراقبتی، فیزیوتراپی، داروها، تزریق‌ها و جراحی است.

در تنگی نخاع، فضای اطراف ریشه‌های عصبی و خود نخاع تنگ‌تر می‌شود و اغلب اعصاب را فشار می‌دهد و باعث درد می‌شود.

تنگی ستون فقرات به باریک شدن یک یا چند فضا در ستون فقرات گفته می شود. فضای کمتر در ستون فقرات، فضای موجود برای نخاع و اعصابی که از نخاع شما منشعب می شوند را کاهش می دهد. یک فضای تنگ می تواند باعث تحریک نخاع یا اعصاب شود که می تواند منجر به کمردرد و سیاتیک شود.

تنگی کانال نخاعی معمولاً با گذشت زمان به کندی ایجاد می شود. این بیماری بیشتر در اثر آرتروز یا تغییرات “ساییدگی” ایجاد می شود که به طور طبیعی در ستون فقرات شما با افزایش سن رخ می دهد. به همین دلیل، ممکن است برای مدت طولانی هیچ علامتی نداشته باشید، حتی اگر برخی تغییرات در عکس‌برداری با اشعه ایکس یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری به دلیل دیگری انجام شود. بسته به محل و شدت تنگی نخاعی شما، ممکن است درد، بی حسی، گزگز و یا ضعف در گردن، پشت، بازوها، پاها، دست ها یا پاهای خود احساس کنید.

تنگی ستون فقرات می تواند در هر نقطه از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در دو ناحیه رخ می دهد:

• قسمت پایین کمر (تنگی کانال کمر).
• گردن (تنگی ستون فقرات گردنی).

تنگی کانال نخاعی ممکن است در هر کسی ایجاد شود، اما در مردان و زنان بالای 50 سال شایع‌تر است. افراد جوان‌تری که با کانال نخاعی باریک به دنیا می‌آیند نیز ممکن است دچار تنگی کانال نخاعی شوند. سایر شرایطی که بر ستون فقرات تأثیر می گذارد، مانند اسکولیوز یا آسیب به ستون فقرات، می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به تنگی ستون فقرات قرار دهد.

دلایل تنگی کانال نخاعی

تنگی ستون فقرات دلایل زیادی دارد. وجه مشترک آنها این است که ساختار ستون فقرات را تغییر می دهند و باعث باریک شدن فضای اطراف نخاع و ریشه های عصبی شما می شوند که از ستون فقرات خارج می شوند. طناب نخاعی و یا ریشه‌های عصبی فشرده یا فشرده می‌شوند که باعث علائمی مانند کمردرد و سیاتیک می‌شود.

علل تنگی نخاع عبارتند از:

• رشد بیش از حد استخوان و خارهای استخوانی ناشی از آرتروز: استئوآرتریت وضعیت «ساییدگی و پارگی» است که غضروف مفاصل شما، از جمله ستون فقرات شما را تجزیه می‌کند. غضروف پوشش محافظ مفاصل است. با از بین رفتن غضروف، استخوان ها شروع به مالیدن روی یکدیگر می کنند. بدن شما با رشد استخوان جدید پاسخ می دهد. خار استخوان یا رشد بیش از حد استخوان معمولاً رخ می دهد. خارهای استخوانی روی مهره‌ها به سمت کانال نخاعی گسترش می‌یابند، فضا را باریک می‌کنند و اعصاب ستون فقرات را فشار می‌دهند. بیماری پاژه استخوان همچنین می تواند باعث رشد بیش از حد استخوان در ستون فقرات شود و اعصاب را تحت فشار قرار دهد.
• فتق دیسک: بین هر مهره یک بالشتک صاف و گرد (دیسک مهره ای) قرار دارد که به عنوان ضربه گیر در امتداد ستون فقرات عمل می کند. خشک شدن و مسطح شدن دیسک های مهره ای ناشی از افزایش سن و ترک خوردن در لبه بیرونی دیسک ها باعث می شود که مرکز ژل مانند این دیسک ها از لایه بیرونی ضعیف یا پاره شده عبور کند. سپس دیسک برآمده روی اعصاب نزدیک دیسک فشار می آورد.
• افزایش ضخامت رباط ها: رباط ها نوارهای فیبری هستند که ستون فقرات را در کنار هم نگه می دارند. آرتریت می تواند باعث ضخیم شدن رباط ها در طول زمان و برآمدگی در فضای کانال نخاعی شود.
• شکستگی‌ها و آسیب‌های ستون فقرات: شکستگی یا دررفتگی استخوان‌ها و التهاب ناشی از آسیب‌هایی که در نزدیکی ستون فقرات ایجاد می‌شود، می‌تواند فضای کانال را باریک کند و/یا به اعصاب ستون فقرات فشار وارد کند.
• کیست ها یا تومورهای نخاعی: رشد در طناب نخاعی یا بین نخاع و مهره ها می تواند فضا را باریک کرده و به نخاع و اعصاب آن فشار وارد کند.
• تنگی مادرزادی نخاع: این وضعیتی است که در آن فرد با کانال نخاعی کوچکی متولد می شود. یکی دیگر از ناهنجاری های مادرزادی ستون فقرات که می تواند فرد را در معرض خطر تنگی ستون فقرات قرار دهد، اسکولیوز (یک ستون فقرات با شکل غیر طبیعی) است.

علائم و عوارض

ممکن است زمانی که تنگی نخاعی برای اولین بار ایجاد می شود علائمی داشته باشید یا نداشته باشید. باریک شدن کانال نخاعی معمولاً یک فرآیند کند است و با گذشت زمان بدتر می شود. اگرچه تنگی نخاعی می‌تواند در هر نقطه‌ای از ستون فقرات اتفاق بیفتد، قسمت پایین کمر (شماره یک شایع‌ترین ناحیه) و گردن نواحی رایجی هستند. علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و ممکن است بیایند و بروند.

علائم تنگی ستون فقرات کمری عبارتند از:

• درد در قسمت پایین کمر. درد گاهی اوقات به عنوان درد مبهم یا حساسیت به احساس الکتریکی یا سوزش توصیف می شود. درد می تواند بیاید و برود.
• سیاتیک. این دردی است که از باسن شروع می شود و تا پایین ساق پا کشیده می شود و ممکن است تا پای شما ادامه یابد.
• احساس سنگینی در پاها، که ممکن است منجر به گرفتگی در یک یا هر دو پا شود.
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن (“سوزن و سوزن”) در باسن، ساق پا یا پا.
• ضعف در ساق پا یا پا (با بدتر شدن تنگی).
• دردی که هنگام ایستادن طولانی مدت، راه رفتن یا پیاده روی در سراشیبی بدتر می شود.
• دردی که هنگام خم شدن، کمی خم شدن به جلو، راه رفتن در سربالایی یا نشستن کاهش می یابد.
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده (در موارد شدید).

علائم تنگی ستون فقرات گردنی عبارتند از:

• گردن درد.
• بی حسی یا گزگز در بازو، دست، پا یا پا. (علائم را می توان در هر نقطه زیر فشار عصب احساس کرد.)
• ضعف یا کلافگی در بازو، دست، پا یا پا.
• مشکلات تعادل
• از دست دادن عملکرد دست، مانند مشکل در نوشتن یا بستن دکمه پیراهن.
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده (در موارد شدید).

علائم تنگی نخاعی شکم (قفسه سینه) عبارتند از:

• درد، بی حسی، گزگز و یا ضعف در سطح شکم یا زیر آن.
• مشکلات تعادل

کلمات مرتبط :

تنگی کانال نخاعی – فیزیوتراپی ستون فقرات – فیزیوتراپی در ستارخان – فیزیوتراپی در صادقیه